از لیگ حرفهای تا لیگ سرگردانی! بلاتکلیفی تیمها، ورزشگاهها و VAR
لیگ برتر فوتبال ایران در حالی به هفتههای ابتدایی خود رسیده است که باشگاهها به جای تمرکز بر رقابتهای ورزشی، درگیر مسائلی چون پیدا کردن ورزشگاه خانگی و ساماندهی تماشاگران هستند.
رقابتهای لیگ برتر فوتبال ایران در فصل جدید، به جای اینکه به جشنی برای هواداران و میدانی برای رقابت تیمها تبدیل شود، به نمایشگاهی از بیبرنامگی و سردرگمی تبدیل شده است. بلاتکلیفی در تعیین ورزشگاههای خانگی، عدم ساماندهی تماشاگران و وعدههای پوچ مسئولان، از جمله چالشهایی است که فوتبال ایران را به ورطه بحران کشانده است.
فدراسیون فوتبال با وعدههای بزرگ مبنی بر استانداردسازی ورزشگاهها و ساماندهی تماشاگران، امیدوار بود بتواند فصل جدیدی را در فوتبال ایران رقم بزند. اما واقعیت چیز دیگری میگوید. باشگاهها به جای اینکه در ورزشگاه خانگی خود به استقبال هواداران بروند، هر هفته مجبورند در شهری دیگر و استادیومی نامعلوم به میدان بروند. این وضعیت نه تنها برای تیمها بلکه برای هواداران نیز ایجاد سردرگمی و دلزدگی کرده است.
پرسپولیس، سپاهان، استقلال و بسیاری از تیمهای دیگر، در هفتههای گذشته مجبور شدهاند در ورزشگاههای مختلفی به عنوان میزبان به میدان بروند. این در حالی است که وعدههای داده شده برای ساماندهی تماشاگران نیز به فراموشی سپرده شده است. حضور بیرویه تماشاگران در ورزشگاهها و عدم رعایت ظرفیت مجاز، نشان میدهد که فدراسیون در کنترل این موضوع نیز ناکام مانده است.
این وضعیت نه تنها به اعتبار لیگ برتر ایران لطمه میزند، بلکه میتواند پیامدهای جبرانناپذیری برای فوتبال کشور داشته باشد. کاهش جذابیت لیگ، کاهش حضور تماشاگران در ورزشگاهها و در نهایت، کاهش درآمد باشگاهها، از جمله این پیامدها هستند.
به نظر میرسد فدراسیون فوتبال به جای اینکه به دنبال راهحلهای اساسی برای مشکلات موجود باشد، به دنبال سرپوش گذاشتن بر این مشکلات است. این رویکرد نه تنها مشکلی را حل نمیکند، بلکه میتواند مشکلات موجود را نیز تشدید کند.
با این اوصاف، آینده فوتبال ایران در هالهای از ابهام قرار دارد. آیا مسئولان فدراسیون فوتبال میتوانند قبل از شروع لیگهای آسیایی، وضعیت را ساماندهی کنند؟ آیا باشگاهها میتوانند به این بیبرنامگی ادامه دهند؟ و مهمتر از همه، آیا هواداران همچنان به حمایت از فوتبال ایران ادامه خواهند داد؟
